GKAko ontziak. Merkataritza horretarako, Konpainiak ontzi ugari izan zituen, eta horietatik 70ek baino gehiagok Gipuzkoa, Cadiz eta Venezuelaren arteko truke arina ahalbidetu zuten. Gipuzkoako trafikoarentzat ezinbestekoa zenez ontziak jartzea, ibilbidea hasi zenetik, zuzendaritza arduratu zen ontziak eraikitzeaz. Horretarako, bere ontziolak jarri zituen Pasaian, eta handik merkataritza enpresaren ontzien %50 inguru atera zen. Gerrak, hondoratzeak eta abar zirela eta, ontzien galerek arriskuan jarri zutenean konpainiaren trafikoa, atzerriko ontziak erosi ziren, frantsesak, ingelesak eta holandarrak. Politika horren bidez, Gipuzkoak bere historian zehar nahikoa ontzi izan zituen. Ontzi gutxi izan ziren. Hala ere, Ingalaterrarekin izandako gerraren adierazpenetik aurrera, 1779an, eta Gipuzkoako Konpainiak merkataritza modu erregularrean egin ezin zuenez, Curaçao eta Amsterdam-en bidez egin zuen. Horretarako, ontzi pleitatu ugari erabili zituen, bereziki holandarrak. Atzerriko edo merkataritzako sozietatetik kanpoko ontzien mendekotasun-egoera hori larriagotu egin zen 1780aren hasieran, hau da, Ingalaterraren aurkako gerran, Gipuzkoako 7 ontzi atzeman zirenean. Venezuelako kostaldeetarako abiatu ziren RCGCko lehen ontziak San Joaquín eta San Ignazio izan ziren, Santa Barbararekin batera edo Gipuzkoako Galera izenarekin ere ezaguna, lehenengo biek baino tamaina txikiagokoa. 1730eko udan atera ziren hiru ontziak Pasaiako portutik. San Joaquín eta San Ignazio generoz beterik zihoazen, Venezuelako koloniaren beharrei erantzuteko: ehun, olio, pattar, ardo, irin, kinkileria, burdin sorta eta abarrez gain, zama handitzen zuten. Ontziak eta haien karga Europako plazetan aseguratu ziren, etorkizuneko bidaietan egin zen bezala. 1734rako, Gipuzkoako Konpainiak akziodunei jakinarazi zien 9 ontzi zituela, eta horrek agerian uzten du merkataritza handitzeko merkataritza-enpresak egindako ahalegina.