Militarra. Urretxun jaio zen 1791ko irailaren 15ean, eta Gasteizen hil zen 1844ko abenduaren 19an.
Gaspar de Jauregui mariskala izango zena Urretxun jaio zen 1791ko irailaren erdialdean, bizkaitarra, jatorriz Uretakoa, Miguel de Jauregui eta Escolástica Jauregui Izaguirre senar-emazteen artean.
Napoleonen inbasioaren aurreko lehen urteei buruzko informazioa, anonimatu horretatik ateratzen duena, urria da baita biografia oso zehatzetan eta nolabaiteko bolumenean ere, hala nola Fray José Ignacio Lasak 1973an sinatutakoa, zeina, neurri handi batean, Gipuzkoan garatutako gerra napoleonikoen faseko figura militar ospetsu horri buruz esan edo idatzi den guztiaren oinarria izan baita orain arte.
Oro har, bere karrera militarra hasi aurreko bizitza hori zera adieraztera mugatzen da, "Artzaia" ezizenarekin ezagutzen zenez -, frantziar inbasioaren aurreko urte horiek berarentzat ganadua zaintzera murriztu zirela. Irudi hori indartu egin da analfabetismoari dagokionez, eta, Lasak adierazten digunez, Tomas Zumalakarreguiren irakaspenak neurri batean baino ez ziren arinduko Independentzia Gerran Jauregiren agindupean egon zen garaian, eta, praktikan, emaitza murriztu egingo zen, behar bezala sinatzen ikastera baino gehixeagora.
Horri buruz eskuragarri dagoen dokumentazioak esaten diguna kontraesankorra da. Bere analfabetismoari dagokionez, integrala lehenik eta funtzionala gero, urteetan zehar bere sinadura oso landuaren bilakaerak, hainbat dokumentutan agertzen dena, sinatzen baino zerbait gehiago ikasi zuela erakutsiko luke.
Horrek berretsi egiten ditu, bai betetzen dituen erantzukizun militar eta zibileko postuak -horietan, ezinbestean, irakurmena eta idazketa behar adina menderatu behar zituen-, bai bere idatzi batzuetan darabilen erretorika. Adibidez, 1812ko maiatzaren 29an Tolosako Udaletxe frantsestura bidalitako gutuna, non funtzionario horiei gobernu josefinoari leial esaten baitzien "Campo de honor de Guipuzcoa"-tik.
1808ko inbasioaren aurreko urteetako artzain-lanbideari dagokionez, Lasak ere zalantza egiten du horri atxikitzeko orduan, eta bere biografian adierazten du XX. mendean ere, Zumarraga eta Urretxu aldean, Jauregik postiloi gisa lan egin zuela. Garaiko Posta zerbitzuan, alegia. Bere "Artzaia" ezizena -"artzaina"- bere lanbidea benetan deskribatu izanaren hipotesia bermatzen duen dokumentazio bakarra, Lasak adierazten digun bezala, bere gurasoek aitortutako ondasunen artean ganadua egotera mugatzen da.
Bestalde, Zumarraga-Urretxuko Jauregi eta Izagirre familiei buruz dagoen dokumentazio prozesal eta notarialean sakontzen badugu, ikusiko dugu Gaspar de Jaureguiren ahaide gutxi-asko gertukoen artean erabateko ezberdintasuna dagoela okupazio eta aberastasun pertsonaletan, Micaela Gerónima de Jauregui bezalako lurjabeengandik Thomjauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Santuesagasti bezalako Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Maisua 1780 Jauregi Jauregi Jauregi Maisua 17an 17-Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Juan Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi Berezia 17an 17an 17an 17an 17an 17an 17-Jauregi Jauregi Jauregi Jauregi
Familiaren Historiari buruz egin berri diren berrikuntza historiografikoen arabera, kontuan hartu beharko litzateke, Gaspar de Jaureguiren kasuan, familia-sare zabal horretako kideen arteko elkartasun bertikalak gertagarriago egin ahal izan duela Gipuzkoako etorkizuneko landa-mariskalak postiloi gisa lan egitea, artzain gisa lan egitea baino. Azken batean, ohiko ezizena besterik ez zen, hain zuzen ere, haren ohiko deskribapena.
Jauregi klanaren aberastasunari dagokionez, beste datu aipagarri bat, Independentzia Gerra delakoarekin lotura estua duena, kideetako batzuen gaitasun finantzario handia da. Zumarragako hiribilduari dirua aurreratzeko bezain sendoa, dokumentazioan jasota dagoenez, aurre egin diezaien, bai Napoleonen armadaren eskakizun etengabe eta beti neurrigabeei -goarnizio gisa edo iraganeko bidez-, bai agiriek "Errege gure jaunaren defentsarako boluntario" deitzen dietenei, bai ondoren tropa aliatuek, Gipuzkoako lurraldea errekonkistatu ondoren, eskatuko dituzten kontribuzioei. Laguntza horiek oso garrantzitsuak dira, eta, hala dagokionean, garrantzi handiko konpentsazioak jasoko dituzte.