Gipuzkoako Batzar Nagusietako diputatua 1793tik, Getarian jaio zen 1763an.
Mandasko Dukeak dioskunez, pertsonaia hau ahaide nagusien ondorengoa zen bere abizenagatik Zarautz, amaren aldeko hamabigarren amona zelarik, San Inazioren amaren arreba. Guipen inbasioa gertatzean. Konbentzioko tropen ondorioz (1794ko uztaila), bai bera eta bai Jose Fernando de Echave Asu eta Romero gerrarako Diputazio bat eratzera pasa ziren, larrialdiari aurre egiteko. Biak anai-arreba politikoak ziren, pertsona ospetsu ilustratuak eta errepublikarrak. Urte horretako Batzar Nagusiek Barroeta aukeratu zuten Ahaldun Nagusi, 31 urte zituenean. Irungo frontea erortzean, Aldundiak Getariara erretiratzea erabaki zuen (abuztuaren 1ean) itsasoz, probintziako Korrejidore Jose Rongerrekin batera. Frantziarrekin itun bat eta armistizio bat sinatzea erabaki zuen Aldundiak, eta Francisco Javier Leizaur eta José Hilarión Maiz jaunekin zabaldu zen.
Jakina denez (ikus Konbentzioa, Gerra), Frantziako herri-komisarioek halako itsutasunez eta baldarkeriaz jokatu zuten, non negoziazioak hondoratu egin baitziren. Abuztuaren 26an, Getariako 40 batzarkideak atxilotu eta Baionara eraman zituzten, modu umiliagarrian. Hala ere, Barroeta eta Etxabe laster utzi zituzten aske, eta frantziarren okupazioaren garaian Gipuzkoako biztanlerian eragiteko jarrerak hartu zituzten. Populazio hori, bestalde, Madrilgo politika zentralistaz ere kezkatua zegoen. Basileako bakea sinatu zenean (1795eko uztailaren 22an), Barroetak, beste hainbatekin batera, erbesteratu egin behar izan zuen, geroago Godoyk barkatu arte. 1797ko apirilean, Paristik Godoyri "antzezpen" edo deskargu-agiri bat bidali zion, bere iraganeko jokabidea aldeztuz. Hona hemen Godoyren jardueraren anbiguotasunari buruzko pasarte esanguratsu hau:
"...Gure delitua, gure etsenpluen arabera, Erregearekiko meritu pertsonal bat lortu nahi izatea zen, haren graziak lortzearren, eta gure handinahiari Probintzia sakrifikatu nahi izatea, bertakoak errejimentatuz, diziplina militarrari lotuz eta beren lurraldetik ateraraziz; azken batean, Erregearen defentsa eta zerbitzu neurriek traidore gisa begirarazten ziguten herriari, beren libertate eta askatasunei. Neurri horien faltak Probintzia inbaditu zuenean, gure beldur funtsatuak burutu zirenean, orduan Erregearen eta herrialdearen aurkako traidoreak izan ginen".
1808an, Jose I.ak Asturiasko intendentzia eta Santanderreko prefektura eman zizkion. Erbestean (Frantzian) hil zen 1837an. Bere semea Getarian jaio zen izen bereko foruzain nabarmena izan zen, aitaren lehen erbestealdian. Barroeta Zarauzkoa da, benetako biografo baten bila dauden euskal irudietako bat.