Organista eta konpositorea. Donostian jaio zen, 1835eko urriaren 18an. Hiri berean hil zen, 1906an.
Bere aita Jose Juan Santestebanengandik jaso zituen lehen musika-ikasketak, atzerrian zabaldu eta osatu zituenak; Parisen eta Bruselan bizi izan zen, eta Marmontel, David, Bazin, Godineau eta Lemmens maisuen artean izan zen. 1863an, Parisko Cavaillé-Coll Etxeko organoa inauguratu zuen, Donostiako Santa Maria parrokian kokatua. 1879an bere aitaren lekua hartu zuen (garai hartan erretiratua zegoen), organo-jole eta kapera-maisu gisa. Lehenago, Bilboko Santiago basilikan antzeko karguak izan zituen. Merklin" organo bat probatzera atera zen, Baionako katedralean; marka bereko instrumentu batean kontzertuak eman zituen Frantziako hiriburuko Erakusketa Unibertsalean, eta kritika laudoriozkoak egin zizkioten "Revue et Gazette musicale"-n. Clamodiozko arrakastak lortu zituen Trocaderoan, 1878an, Cavaillé-Coll organoan bi errezitaldi egin zituenean.
Donostian bizi zen, eta bere herrialdeko folklorearen mireslea zen. Hala, Aires populares vascongados (kantuak eta dantzak) serieak argitaratzen hasi zen. Hirurogeita hamasei ale argitaratu zituen, denak harmonizatuak eta pianorako, kanturako eta pianorako eta orfeoirako moldatuak. Zenbaitekin Bariazio sinfoniko batzuk egin zituen, eta 1876ko Vienako Erakusketan aurkeztu zuen Bilduma batek saria jaso zuen. José Antonio Santestebanek hamabi Misas a gran orquesta konposatu zituen, bi Misereres (bat lau ahotsetara), Salmos, Motetes, Hernaniri zortzikoa ("A Hernani") eta 24 Préludes pour piano, op. 84, "A mon ami Thomas Bretón" dedikazioa dutenak; Frantzian egindako piano-ikasketen fruitu dira; Planték goraipatu zituen, eta hainbatetan -lehen liburuko bosgarren eta hamabigarren liburuetan bezala-, erraza da eragin erromantikoak sumatzea, Schumaniakoak gehiago Chopiniakoak baino.
Serafin Barojak, idazle eta ingeniari donostiarrak, besteak beste Guelbenzu eta Doneztebekoak musikatu zituzten euskal olerki herrikoiak idatzi zituen, eta José Antoniori Pudente operaren libretoa eman zion. Musikariak euskal doinuak erantsi zizkien eszenaz osatutako libretoa da, horietako bat Gernikako Arbola. Bi ekitaldi ditu, eta eskrupuluz eta maisutasunez egindako hamabost musika-emanaldik betetzen dituzte. Donostian estreinatu eta harrera bikaina izan zuen Pudente lehen euskal opera da.