Olerkariak

Ezkiaga Lasa, Patxi

Euskarazko idazlea eta Legorretan (Gipuzkoa) 1943ko irailaren 12an jaiotako La Salleren anaia.

Donostiako Loiola auzoko La Salle ikastetxeko irakaslea hamarkadatan. Oxford eta Cambridgeko unibertsitateetan ikasi du literatura. Glotodidaktika arloan ikertu du.

Literatur sari ugariren irabazlea: Felipe Arrese Beitia (1984), Irun Hiria (1985, 1986 eta 1999), Lizardi (1985 eta 1987), Azkue (1987), Kritikaren Saria (1988 eta 1997), Julene Azpeitia (1990), Jon Mirande (1991 eta 1995), Augustin Zubikarai (1998 eta 1999). Batez ere poesian adierazi da.

Hauek dira bere poema-bildumak: Beldur naiz (Caja de Ahorros Vizcaina, 1985); Aiodi herriko kantak (Gipuzkoako Kutxa, 1986); Armaggedon (Eusko Jaurlaritza, 1986); Gernika (Erein, 1987); Fadura (Kutxa, 1987); Ispiluaren isladaketak, keiko eta beste udazkarian (Elkar, 1988); Baliaren minak (Hitz); Jainkoaren saria, 1990); (2013).

Gainera, Euskal Herriko Unibertsitateak bere lanaren antologia zabal bat argitaratu zuen 1994an, gaztelaniazko itzulpenak barne, Haize hurbila izenburupean.

Jon Kortazar ikerlariaren arabera (Luma eta lurra, Edit. Labayru-BBK, 1997), Ezkiagaren poesiak eragin anglosaxoia du. Hona hemen Ezkiagaren lan poetikoaren ezaugarri batzuk, betiere Kortazarren arabera: ez dio muzinik egiten poesia deskribatzaileari, ezta erromantikoari ere, eta Naturarekiko interesa erakusten du. Bere liburu askok oihartzun txikiegia izan dute, nahiz eta literatur sari ugari jaso dituen. Arrazoietako bat bere poema batzuen oinarri erlijiosoa izan daiteke. Kortazarren hitzetan, "Ezkiaga pertsona eta bere kontraesanak arakatzen saiatzen da".

Ezkiagak aitortu duenez, Bitoriano Gandiagaren Elorri izan da berarengan eragin handiena izan duen lanetako bat. Erromantiko anglosaxoien (Tennyson, Milton eta Blake) eta modernoagoen (T.S. Eliot eta Seamus Heaney. Bere poesiak izaera mistikoa duela ere adierazi du:

"(...) Esperientzia hori nolabait gainditu eta iradokizun bihurtzen duzunean. Orduan, errealitate hori ireki, zabaldu, garatu egiten duzu, eta hori da niretzat mistika: errealitatetik atera eta errealitate hori iradokizun bihurtzea."

Ezkiaga ere eleberrien egilea da: Charles Moulay (Edit. Sendoa, 1990), Bi zisneen hegada (Sendoa, 1992), Zure haragitakoak (Erein, 1996), Bigarren haurra (Euskaltzaindia - BBK, 2002) eta Munduaren amaierako kalea ( Kutxa Fundazioa, 2003). Ipuinaren generoa ere landu du, ia dozena bat liburu argitaratuta.

Udazken goiza.

Motorren eta
oihartzun
txikiaren (berez, 0), kolore gorriaren merkatari, basapaletan
hasi
da jartzemumak, tafurl, etakokatuak, satenak, damaskoak, beluzak,litsak, testiak, liazkiak,

aldare


para
el camino para el color, hasi
bizirik
naizestola, eskuratze urruna,
dalmatika.Sakrifiziorako.Miruaren Jainkoari begira, dantza munduan
zehar





Para el verano para el diez canta. Editorea: Kutxa, 1999.

Udazkeneko goiza.

Bailaran eguzkiak motosierra.El oihartzun





egiten du,
koloreen merkatariak, basquetejidoen

apaletan

jarri ditu tafetanak, brokatuak, sateneak, damaskoak, tertziopeloak, hebrak, kainamazoak, borlas.Camino


aldare nagusian jarri ditu
ederraren aldare nagusian, kasula, dalmática.Para




Hamar kantu udazkenerako. Editorea: Kutxa, 1999.