1960an Idazleen Nazioarteko Elkarteak SESBera eta Txinara bidaiatzeko gonbidapena egin zion Blas de Oterori, eta bilbotarrak onartu egin zuen. Espainiatik kanpo askeago ibiltzeko aukera aurkitu zuen berriro ere, eta, are gehiago, Espainian argitaratu ezin izan zituen lanak kaleratzea lortu zuen: Esto no es un libro (Puerto Rico-n ikusi zuen argia 1963an) eta Que trata de España (Paris-en argitaratu zen 1964an).
Azken urte horretan Kubara joan zen Bilboko poeta, eta hango Casa de las Américas erakundeak saria eman zion egindako ibilbide poetikoagatik. Kuban zegoela Yolanda Pina izeneko emakumea ezagutu zuen, eta harekin maitemindurik, denbora gutxiren buruan ezkondu zen. Ezkondu ondoren, hiru urte igaro zituzten senar-emazteek elkarrekin Habana-n bizitzen; alabaina, badirudi harremanean arin hasi zirela arazoak, 1967an banandu egin zirelako. Urte hartan bertan Madrilera jo zuen Oterok Habana-tik, eta bertan Sabina de la Cruz izeneko emakumearengana jo zuen. Aldez aurretik ere maitasun-gorabeherak izan zituen Oterok emakume horrekin, eta harreman zaharra berreskuratu zuten, baita Otero hil arte mantendu ere.