1565eko urtarrilaren 22an, astelehenean, eguerdia baino lehenago lurra ikusi zuten eta pilotuek Filipinetara iritsi zirela uste izan zuten. Baina Aita Andres de Urdanetak esperientzia gehiago zuen eta paraje haiek hobeto ezagutzen zituen, izan ere, ez zen han geldialdia egiten zuen lehen aldia. Hark esan zuenez Lapurren irletara iritsi ziren, Guamera. Eta halaxe zen, izan ere, han porturaturik zeuden itsasontziek Urdanetaren begietara ezagun ziren haize-oihal latindarrak zituzten. Era berean, branka eta poparik gabeko kanoak ere ezagutu egiten zituen, abiadura eta maniobrarako gaitasun itzelekoak. Oihu ozenen bidez itsasontzien inguruan pilatzen ziren, haien lurretara joateko gonbitea eginez.
Legazpiren bandoa. Horrela aldarrikatu zen: Armadako inork.
"ez zezala haren baimenik gabe lurrera jauzi egin eta jauzi egiten zutenek indarra erabili gabe eta bertakoei inolako kalterik eta irainik egin gabe eta ezer hartu gabe egin zezatela, ez hornigairik eta ez beste ezer; halaber, ez zezatela haien ereindako lurrik eta laborantza-lurrik ukitu; ez zezatela palmondorik ez eta beste zuhaitzik moztu; eta inolaz ere eta ezertarako ez zezatela harremanik izan bertakoekin, ez bazen Berorren Maiestatearen Ofizialen agindupean, haien mende baitzeuden; hori eginez gero zigor larriak izango zituzten eta halakorik onartzen zuten Kapitainei ere zigorra ezarriko zitzaien, zegokion kargutik kenduz".