Piedad mendiak beste mendi batzuen ereduari jarraitu zion eta Kutxaren beste gizarte-ekintza bat bihurtu zen (ikus EUSKADIKO AURREZKI KUTXAK). Aurrezkiaren Egunean 25 pezetatik beherako loteez egiten ziren doako zereginak horren froga onak dira (Gobernuak 1928ko urtarrilaren 4az geroztik eman zuen xedapen hori). Ekonomia apalen martxa Mendiak urtero egiten zituen eragiketetan ikus daiteke, zenbat eta ahalegin handiagoa egin, orduan eta hobari ekonomiko handiagoa. Adierazitako epeetan egiten ez ziren jantziak edo bitxiak enkante publikoan saltzen ziren, eta beste denboraldi batez lortutako dirua saldutako objektuaren jabearen esku geratzen zen, eta kreditua eta sortutako interesak ordaindu ezin izanez gero, mendiaren hondora pasatzen zen. Urtean egiten ziren enkante kopurua mendiaren arrakastaren froga da, bai eta hara joaten zirenen beharrena ere, batzuetan, arropa bustiak berreskuratzea galarazten baitzien. 1941ean, enpatien zenbatekoa 2.499.942 pezetakoa zen, eta, 1956an, 6.927.871 pezetakoa. Urteen arabera bizkaitarren bizi maila hobetzeak gero eta nabarmenagoa egin zuen Piedad mendiaren lana.