Militar karlista, Azpeitian (Gipuzkoa) jaio zen. Jaioterrian hil zen 1854an. Lehen karlistadan parte hartu zuen, brigadier bezala Gipuzkoako tropa karlistak aginduz.
Oriamendiko batailan izan zuen nahasmena medio, Lacy Evansek aise bereganatu zituen Ametzagañako gainak, Donostia eta Astigarraga artean. Bergarako Hitzarmena (1839ko uda) baino lehentxeago, Bergaratik Elgetara doan errege-bidean Gipuzkoako, Gaztelako eta Bizkaiko hainbat batailoi sortu ondoren, Karlos erregea haien artean desfilatu eta Marotoren plana onar ez zezaten adore eman zien.
Hala ere, oso ahots gutxik babestu zuten. Gipuzkoarren parera iristean, isiltasuna erabatekoa izan zela kontatu dute. Erregearen eskoltako buruzagietako batek erregeari azaldu zion hori gaztelera ez jakiteagatik izan zela. Orduan Don Karlosek Iturberi agindu zion bere harenga itzul zezala, baina honek, asmo txarrez agian, bakea nahi ote zuten galdetzera mugatu zen, eta euskaraz erantzun zioten: "Pakia", "Pakia". Bergarako Hitzarmenaren lehen sinatzailea izan zen, nahiz eta 1839ko abuztuaren 31n Ormaiztegitik Zariateguira idatzi "Maroto jeneralak prestatutako azpijoko maltzurra" esanez eta errege karlistaren aldeko sakrifizio orotarako prest zegoela adierazi. Rodriguez Garrazak dio
"Azken orduan, Urbistondo, Iturbe eta Marotoren beraren jokabidea matxinadatzat har daiteke, hauek ez baitzuten inoiz pentsatu halako baldintzetan egindako hitzarmen batean, non foruen kontserbazioa ere ez zen bermatzen"
(E. E. Kakoa: Navarra de..., pp. 325-326).
Agian soldaduen nekeak eragin zuen jarrera hori. Ondoren, armada nazionaletako landa-mariskal izendatu zuten.
Erref. E. Oiartzun: Historia del carlismo, 1939, pp. 103, 126, 157-158, 161; R. Rodriguez Garraza: Navarra de reino a provincia, Iruñea, 1968, pp. 315, 320, 323-325 eta 327.