Euskal musikako pertsonalitate garrantzitsuenekin elkartu zen eta bere herriko folklorea, euskal musika orokorrean, ikertu eta batzeko behar berezia sentitu zuen. Eredugarria zen berarentzat Resurreccion Mª de Azkue, herriko melodiei egiten zien azalpenengatik eta ateratzen zituen ondorioengatik. Bere zaletasuna Francisco Gaskueren hitzaldi batean indartu eta Charles Bordesen euskal abestiak ezagututakoan azpimarratu zen.
Pertsonalki euskal folklorearekin eduki zuen lehen harremana 1911 izan zen, Baztango lehen herri doinuak bildu zituenean. 1912an pianorako Preludios Vascos serieak hasi zituen, lehen momenturik generoko benetako bitxiak bezala hartuak izan zirenak. 1913an euskal doinu asko orfeoirako harmonizatu zituen. Aita Jose Antonio de San Sebastian-en izena mirespenaz inguratua geratu zen. Hemendik aurrera bere izendapen ohiko eta ezagunena Aita Donostia izango da. Bere kontzientzian euskal sentimenduen apostolu bihurtu behar zuenaren ideia eratu zuen. 1916ko apirilaren 30ean Bilboko Filarmonikoan euskal musikari buruzko lehen hitzaldiak eman zituen. Harrera ikaragarria izan zen. 1918ko irailean (1etik 8ra) Euskal Ikasketen I Kongresuan parte hartu zuen.