Léxico

REFRAN

Dicho sentencioso de uso común, esaera, esaera zar, esakera (B, G), izkuntza, kanta (L, BN, S), esalege, esakuntza, supita (B), errakune (L, Mog.), izkizun (L), leheneko erranak, tehenta, zahar-itz (BN), arrapu, erraitxu (S), lein-erranak (R), errefran, erran komun (Ax.), esangia, esan oi dana, errangia (Añib.), izkune (Supl. Az.), erran zar (Aezk. Supl. Az,), errupin (Ekin), errefrau (H. Ar. Lh.), erranzahar (Hb. Lh.), errepika (H. Lh.), karba (H.), errepin, errepain (G. Berr.), atsotitz (Oih.), zuur-itz (Pl. M.); eztozu iñoiz entzun esakera asko esangurako au? (Per. Ab, 50-23, Az.), ¿no ha oído usted alguna vez este significativo refrán?; asko da? Peru, esakuntzarik (Per. Ab. 124-6, Az.), basta ya Pedro de refranes; anbiolako supitak, egiak (Ref. 32, Az.), los refranes de antaño (son) verdades; aizazu bada adiskiden gañeko errakuneak (Per. Ab. 171-7, Az.), pues oiga usted los refranes acerca de los amigos; fin gaitz eginen duk, xoria, baldin gaztedanik ezpadagik kafia, dio errefranak (L. Vill. Ax.), mal acabarás, pájaro, si de joven no haces el nido, dice el refrán; zeren erran komuna den bezala (L. Vill. Ax.), porque como dice el refrán; siempre el mismo refrán, beti kanta bera (Lh.), beti karba bera (Lh.); versificado, bertso-esaera (-esakuntza, -errana, -errakizun); cantar alegremente volviendo a repetir el refrán varias veces, errepikatu, -tze (L).

Diccionario Auñamendi