1756ko uztailaren 9an Azantzan jaiotako erlijioso nafarra. Zaragozako Unibertsitatean bi Zuzenbideak ikasi zituen. Sevillako kalonje, Rotako auditore eta Madrilgo Errege Liburutegiko lehen ofiziala izan zen. Zesarren "Galietako gerren Iruzkinak" eta Aristotelesen "Poetika" edo “Poetikari buruzkoa” liburuen gaztelaniazko bertsio bikainen egilea da eta J. Javier de Goyaren "Cuaderno de curiosos apuntamientos para uso privativo" (1790) liburuaren egilea, Goñi Gaztanbide aditu nafarrak "joya de la literatura ascética" (literatura aszetikoaren harribitxia) gisa kalifikatu zuena 1971eko "Príncipe de Viana" aldizkariaren orrialdeetan argitaratzean. Goñik berak 1971n argitaratu zituen kalonjearen "Memoriak", bere bizitzako aldi bat hartzen dutenak, batez ere bere diru-sarrera eta gastuei dagokienez.
Goiak Godoyrekin harreman handia izan zuen eta kudeaketa politikoa ere egin zuen. Hori dela eta, Nafarroako Aldundiak eskerrak eman zizkion 1801eko ekainaren 6ko komunikazioan, "Erresumaren aldeko eginbide oso eraginkorrak" egiteagatik. 1803an Iruñeko Udalak eta elizbarrutiko kleroak Nafarroako gotzain-duintasunera igotzeko eskatu zuen, baina bere garaiko gorabeherengatik 1805ean kargua utzi zuen eta 1807ko martxoaren 20an hil zen Sevillan. Testamentu-gutizietan euskarazko predikuaren inguruko kezka ikusten da, ez bakarrik bere jaioterrian, baita Madrilgo euskal emigrazioaren artean ere. Erref. Goñi Gaztambide, J.: Jose Goya eta Muniainen "memoriak", "Jose Esteban Urangari omenaldia", Iruñea, Aranzadi, 1971, 441-471. orrialdeak.
--
Jatorrizko testua: Auñamendi Artxiboa
Itzulpena: Batua itzultzaile automatikoa
Itzulpenaren berrikusketa: Joseba Rodriguez Zuazua